Zeg me dat het niet zo is… - Hoe om te gaan met de kwetsbaarheid van wat je intens dierbaar is, zoals je kinderen?

Of als ik met Milan weer zo’n prachtig filosofisch gesprek heb, waarin ik me verbaas over zijn wijsheid en over hoe weinig woorden we nodig hebben om elkaar begrijpen. Dan voel ik me zo verbonden met en trots op hem.

Maar besef ik me ook dat ik geen garanties heb op hoe lang dit zal blijven.

Of als ik ze ’s ochtends achter laat in de klas, wetende dat ik ze de komende 5 dagen niet zal zien omdat ze dan bij hun vader zijn.

En weet dat er vanalles kan gebeuren in de tussentijd.

En nu met dat Coronavirus, waar m’n brein zich niet al te veel zorgen over maakt omdat we fit zit en gezond zijn, maar wat niet voor niets veel in het nieuws is.

Op dit soort momenten kan de angst me om het hart slaan. Wat als?… Wat als hen iets ergs overkomt?… Wat als de tijd samen met hen korter blijkt te zijn dan waar ik van uit ging toen ik ze voor het eerst in mijn handen hield. Dan waar ik intens op hoop?… Wat als?… Want ik heb inmiddels zelf en in mijn omgeving ervaren dat het leven oneerlijk is, veel te vroeg levens neemt, of gezondheid, of andere verwachtingen.

Dan herinner ik me wat ik Brené Brown eens hoorde vertellen, en voel ik naast de kwetsbaarheid ook rust, een glimlach en vooral dankbaarheid.

Ik ben blogs aan het schrijven, als ik op een playlist onverwacht Do hoor langskomen die het intense liedje ‘Zeg me dat het niet zo is’ zingt. Het nummer is geschreven door Frank Boeijen als hij begin dertig is en hij net heeft gehoord dat een heel dierbaar iemand dood zou gaan (voor de songtekst: zie onderaan de blog).

Terwijl ik het liedje luister, vóel ik die kwetsbaarheid van het leven, schieten gedachten over mijn dierbaren door mijn hoofd en voel ik een brok in mijn keel en tranen achter mijn ogen.

De beste bescherming tegen verlies

Brené Brown doet al jaren onderzoek naar onderwerpen als kwetsbaarheid, schaamte, en vanuit de grond van je hart leven. Ze ontdekte dat veel mensen de angst hebben dat ze het noodlot over zich afroepen als ze intens genieten. En dat ze om die reden hun gevoel van liefde voor dierbaren of bijvoorbeeld blijdschap over succes niet echt durven toe te laten. Uit zelfbescherming. Zij deed hetzelfde. Tot ze dankzij haar onderzoek tot de volgende (ook voor haar) verrassende inzichten kwam:

• Emoties zijn niet selectief te negeren. Als je emoties als kwetsbaarheid, angst, onzekerheid en dergelijke probeert het zwijgen op te leggen om jezelf te beschermen, vlakken ook je positieve emoties uit.

• Je kunt je niet beschermen tegen de overweldigende emoties die je krijgt bij het verlies van je dierbaren, je gezondheid, je carrière en dergelijke door niet of voorzichtig te genieten. De beste bescherming tegen die emoties als het noodlot toeslaat, blijkt juist het heel bewust en vol overtuiging genieten van de mooie momenten. En om regelmatig stil te staan bij de momenten en dingen in je leven waar je dankbaar voor bent.

Dankbaarheid voelen is je beste bescherming

Dankzij deze inzichten probeer ik het nu anders te doen op de momenten dat ik die kwetsbaarheid voel, als de angst me om het hart slaat en de ‘Wat als…-vragen’ door m’n hoofd stormen.

Dan doe ik mijn best om de angst niet meer weg te duwen, maar te bedanken. Omdat het me helpt extra bewust te genieten, dit moment in te drinken en stil te staan bij het gevoel van dankbaarheid dat ik voel bij al het moois in mijn leven. Ik vind het vaak verrekte lastig, want oh wat zijn ze me dierbaar en wat is het leven kwetsbaar. Maar ik doe mijn best.

Bewust genieten van het huidige moment

Ik merk ook dat ik een beetje anders ben gaan leven. Ik ben minder bezig met me verheugen op wat de toekomst brengt – het lekkere eten vanavond, dat leuke uitje morgen, de aankomende vakantie, het optreden van Milan bij de groep-8 musical eind dit jaar – ook al zijn dat allemaal dingen waar ik echt wel zin in heb.

Ik leef bewuster in het nu, met meer overgave genietend van al het moois dat Nu gebeurt. Wat de toekomst ook aan onverwachte – en wellicht pijnlijke, verdrietige, moeilijke – momenten brengen gaat, dít moment kan me niet meer afgenomen worden. Ik heb vol overgave en dankbaarheid van deze momenten genoten.

Vaak genoeg vergeet ik te genieten van wat er Nu is en betrap ik me erop dat ik weer bezig ben met plannen maken of zorgen maken, maar het lukt me steeds vaker, en steeds intenser om te genieten van het moment.

Denk en zeg vaker “Ik hou van jou”

Een aantal jaar geleden – Elissa was nog maar een ukkie van 2 – vroeg ze me eens een ander slaapliedje voor haar te zingen. Tot mijn verrassing kwam het liedje ‘Ik hou van jou’ van Gordon in m’n hoofd op (verder luister ik geen Gordon, maar deze had me blijkbaar geraakt). De tekst was niet helemaal passend, dus ik heb hem al improviserend een beetje aangepast.

Toen ik was uitgezongen zei die kleine Elissa van 2 verrast “Mama, ik kreeg er tranen van!”

Sindsdien zing ik het elke avond voor Elissa en Milan. Zodat ze elke dag van me horen hoeveel ze voor me betekenen.

Ik hou van jou | (vrij naar) Gordon

Ik hou van jou
Zoveel van jou
Ik hou zoveel zoveel zo veel van jou

Waar ik ook ben
Ik hoor je stem
Waar is die tijd van toen gebleven?

Ik neem je in m’n armen
Laat mij je hart verwarmen
Ik wil je alles geven
Ik hou zoveel van jou!

Ik hou van jou
Zoveel van jou
Ik hou zoveel zoveel zo veel van jou…

Zeg me dat het niet zo is | Frank Boeijen

Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is

Ga je mee
Vanavond naar ons lievelingsrestaurant
Een tafel voor twee
Ik heb gebeld ze weten ervan

En we drinken
Totdat de zon opkomt
En we vergeten
De oneerlijkheid van het lot

Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is

Kom we gaan
Trek je jas aan anders wordt het te laat
Kom eens hier
Ik hou je vast ik laat je nooit meer gaan

En ik vertel je
Een grap die je laat huilen van de lach
En we vergeten
De blikken van de mensen in de stad

We doen net alsof het niet zo is
Alsof het niet zo is
Alsof het niet waar is
We doen net alsof ze gewoon verder leeft
Alsof ze gewoon verder leeft
Zelfs als het niet zo is