Dat Ongemakkelijke Moment - omdat het nooit het juiste moment voor ‘het gesprek’ (over seksualiteit)

Ik ben met studievriendinnen op pad. Tijdens het diner komt het gesprek op onze pubers. Middelbare school keuze, boze buien, zelfstandigheid. Eerste vriendjes/vriendinnetjes. En op het - toch ook belangrijke - onderwerp lichamelijke en seksuele ontwikkeling. Er volgt een ongemakkelijk en hilarisch gesprek.

SEKSUALITEITOPVOEDENCOMMUNICATIE

3/11/20203 min read

“Wat voor gesprek hebben jullie met je kinderen?" vraagt een van mijn vriendinnen. "Wat vertel je dan? En hoe gedetailleerd? Echt, zeg je dat?!? Haha! En hoe reageerden je kinderen?”

We delen met elkaar hoe we zoeken naar ‘het juiste moment’ (wat zich nogal eens compleet onverwacht aan blijkt te dienen), de juiste woorden (die we op het ‘moment suprême’ verrekte lastig blijken te kunnen vinden). Hoe onhandig maar tegelijk ook vreselijk grappig die gesprekken gaan. We herkennen elkaars ongemak, en hebben de grootste lol.

Als ik me bedenk waar ik deze week mijn blog over wil schrijven springt dit onderwerp eruit. Mooie gelegenheid om die hilarische TED talk ‘It’s time for The Talk’ van comédienne Julia Sweeney met jullie te delen!

‘The talk’

Een paar jaar geleden kwam ik de heerlijk grappige talk van Julia Sweeney (5 minuten – 3,7 MLN views) over hoe haar eerste gesprek over seksualiteit met haar 8-jarige dochter (nogal ongemakkelijk) liep:

Ongesteldheid en natte dromen

We weten allemaal dat het er een keer van moet komen; een gesprek over puberteit, sexualiteit en dergelijke. Het liefst schuiven we dat zo ver mogelijk voor ons uit. De eerste jaren is dat gelukkig ook nog niet aan de orde. Maar dan ineens wordt je als ouder voor het blok gezet als je kind de onschuldige vraag stelt “hoe komt een baby eigenlijk in de buik van een moeder?” Of, zoals één van mijn vriendinnen vertelde, als je pré-puber je vraagt “wat verandert er allemaal aan je lichaam als je in de puberteit komt?”.

Ze haalde diep adem… en begon maar gewoon antwoord te geven op de vragen die ze stelden. De info over borstgroei en baardgroei hoorden haar zoon van 13 en dochter van 11 ongestoord aan, ongesteldheid en schaamhaar werd al wat ongemakkelijker, maar de info over natte dromen en zaadlozingen werd ontvangen met hartgrondige “Bleh! Wat vies!”. (Wij kregen de slappe lach van de gezichten die ze nadeed, maar snapten hun ongemak wel degelijk).

Van vasectomie naar gesprekken over veilig vrijen

Ik vertelde dat ik bofte omdat Milan en ik 1,5 jaar geleden (toen was hij 9 of 10) in het ziekenhuis een keer een buurman waren tegengekomen die op Milans vraag “Hé, wat doe jij hier?” ietwat ongemakkelijk vertelde dat hij kwam voor een vasectomie. “Wat is dat?” Die vraag beantwoorden was de buurman iets teveel van het goede: “vraag dat maar aan je moeder”.

Even twijfelde ik of en hoeveel ik erover zou vertellen. Maar kinderen moeten het toch een keer horen. Liever nu en op een ontspannen manier, dan over een paar jaar als hij puber is, het onderwerpen te ongemakkelijk vindt, en bovendien liefst niet meer naar zijn moeder wil luisteren. Bovendien wil ik dat hij zich ontspannen en vrij voelt om vragen te stellen en eerlijk te vertellen over dingen die hem bezig houden, ook op het vlak van lichamelijke ontwikkeling.

Wikipedia erbij

Onderweg terug naar school zaten we 20 minuten in de tram en zochten we op Wikipedia op wat zo’n vasectomie is. Hij vroeg nieuwsgierig door: Waarom zo’n vasectomie gedaan wordt (niet meer iemand zwanger kunnen maken), hoe iemand zwanger kan worden (vrijen), of er nog meer manieren zijn om zwanger worden te voorkomen (voorbehoedsmiddelen, ook belangrijk tegen geslachtsziektes), vanaf hoe oud een meisje zwanger kan worden (zodra ze ongesteld is geworden, kan vanaf ca 11 jaar), en gebeurt dat ook (ja, je stieftante werd zwanger op haar 15e), en vanaf hoe oud kan een jongen een meisje zwanger maken (zodra je je eerste natte droom hebt gehad) enzovoort.

Het grappige is dat het een heel ontspannen, nieuwsgierig, bijna technisch gesprek was. Geen ongemak, geen gelach, gewoon feitjes uitzoeken en bespreken. En ik moet zeggen; het geeft mij een heel opgelucht gevoel, dat Milan nu al de kennis heeft om ongewenste zwangerschap of geslachtsziektes te voorkomen! Én dat hij weet dat dit soort onderwerpen gewoon besproken kunnen worden, dat ze nou eenmaal bij het leven horen (dat was voor mij wel anders toen ik jong was).

Tips

Wat fijn om vriendinnen te hebben om over dit soort onderwerpen te kunnen sparren, en niet allemaal zelf te hoeven bedenken. Om te merken hoe eigenlijk alle ouders worstelen met dit onderwerp. En ook hoe die gesprekken vaak soort van ‘vanzelf’ komen, als je er maar niet spastisch over doet.

Wil je meer weten over wanneer en hoe je met je kind over seksualiteit kunt praten?