Boek | Ik wil gewoon mezelf zijn! - Meer zelfvertrouwen en minder last van negatieve gedachten dankzij ACT

Dit humoristische stripboek is gebaseerd op de Acceptance and Commitment Therapy (ACT) en helpt je kind – en jezelf! – effectiever om te gaan met belemmerende negatieve gedachten over jezelf en uitdagingen in het leven. Het is eigenlijk voor kinderen van 10-14 jaar, maar Milan (van bijna 9) vond het maar wat interessant, en de tekeningen zeer vermakelijk.

Holly en de Monsters

Hoofdpersoon Holly is een meisje dat somber en onzeker is door al haar negatieve gedachtes over zichzelf, hier pakkend gevisualiseerd als ‘Monsters’:

• emoties

• nare herinneringen

• gedachtes (“loser!”, “dom” enz)

• nare gevoelens

• mentale plaatjes (“ik zal vast weer falen!” enz)

• sterke neigingen (weglopen, eten, …)

Holly is doodsbang voor de Monsters, maar heeft het er met niemand over omdat iedereen dingen zegt als ‘kop op’, ‘je kunt het best’. Daardoor denkt ze dat ze de enige mens is die geplaagd wordt door zulke Monsters. Ze probeert ze een tijdje te bevechten maar raakt hier alleen maar uitgeput van en kruipt verslagen en moedeloos in een hoekje.

Zeemeeuw-act

Dan krijgt Holly bezoek van een vriendelijke zeemeeuw die haar via de ACT-methode stap voor stap leert hoe ze beter met die Monsters kan gaan. Hij leert haar dat gedachten

• niet de werkelijkheid zijn, en we ze niet hoeven te geloven (‘Niemand vind jou aardig!’)

• niet altijd belangrijk zijn, en we er alleen op moeten letten als ze nuttig zijn (‘Jij ziet er raar uit!’)

• geen bevelen zijn en ze niet hoeven te gehoorzamen (‘Geef het op!’)

• niet altijd wijs zijn en we hun advies niet automatisch op hoeven te volgen (‘Blijf in bed!)

• En dat iedereen geplaagd wordt door zulke Monsters, maar dat we dat niet van elkaar weten omdat we er liever niet over praten, en daardoor het gevoel hebben dat we de enigen zijn.

Maar hoe dan met die Monsters om te gaan?

Stap 1: Accepteer dat die Monsters er nou eenmaal zijn

En dat ze telkens weer zullen komen. Maar bedenk ook dat ze lang niet zo echt en gevaarlijk zijn als ze lijken. Zodra je beseft dat die gedachtes een soort blinddoek zijn die je zicht beperken, kun je besluiten om hem af te doen.

‘Omarm je monsters en volg je hart!’

Stap 2: ‘Bioscoop Holly’

Weet dat je hersens een verhaal hebben bedacht (bv: “mijn vrienden vinden mij niet echt aardig!!”) maar neem die ‘film’ niet serieus: het zijn maar door je hersens bedáchte plaatjes, niet de werkelijkheid.

Stap 3: Ademen

Van al die Monsters krijg je vervelende gevoelens. Het liefst druk je ze weg of negeer je ze, maar daarmee versterk je die vervelende gevoelens juist. Het werkt veel beter om je open te stellen en ruimte te maken voor die gevoelens; dan worden ze kleiner en heb je er minder last van. Merk je gevoelens op, beeld in hoe het voelt en eruit ziet, en geef het ruimte door ernaartoe te ademen.

Lastpakken die hersenen. Of niet?

Want waarom verzinnen ze van die Monsters van gedachten? Ach, eigenlijk bedoelen ze het goed. Vaak genoeg zijn we blij met de plannen, verhalen en slimmigheden die ze bedenken. Ze proberen je alleen maar te helpen je problemen op te lossen, maar niet altijd op de meest nuttige manier, oa doordat ze soms blijven hangen in het negatieve.

Very Important: Hou je doel voor ogen

Zodra je niet meer vecht tegen die negatieve gedachtes, maar ze er gewoon laat zijn en je doelen voor ogen houdt en nastreeft, zullen die Monsters van gedachtes vanzelf kleiner worden en minder impact hebben. Én zul je ineens weer oog krijgen voor alle mooie dingen die er tegelijkertijd óók zijn.

Enne, het boek is echt leuk en lekker leesbaar

Mijn samenvatting is natuurlijk een fijne start met leuke aanknopingspunten, maar het haalt het niet bij het echte boek met het hele stripverhaal en de tot je verbeelding sprekende plaatjes van de Monsters. Dus leen het boek ‘Ik wil gewoon mezelf zijn’ (Timothy & Sandra Bowden, 10-14 jaar) bij je bieb, of koop het, bijvoorbeeld via Bol.com of Amazon.com.